Wo se
arsjetek kèns zeen
van dien eige laot
bèn ich kumentaere
gestrandj
mit de likstool
bie de handj
Mer es de zón
mit wakker straole
de lóch
aope haet getróch
pès hemelsblaw
kluert de zië
en roesjende golve
mien laeve nog mië
Vaerdig
wie ein kemuniejeske
zwieg ich de moel
en lik lankgewasse
wie ein oetgevawde landjkaart
oppe stool
mit op sjlaot gevalle ouge
es prins
in ‘n aerpelskoel
