Wo ós Limburg op zien smaals is
lik e dörpke tösje Maas en kanaal
petitterig mer leeflik hiël gewis
mit es naam Sjipperskirk centraal
Wied oet de sjlaag wie me zaet
kèns de straote tèlle op`n handj
wo me gein las van drökde haet
waal óngerling eine sterke bandj
`t Vreuger kirkske is ós zoa heilig
en is de kapstok van mien gedich
door `t monemèntale is ze veilig
blif zoa ós kloppend hart en gezich
Väöl sjippers veulden zich hie toes
en kooste väör de kirkegank terech
mit es naobers Berghave en sjloes
zie bleve aan`t water jao gehech
Zónnestraole kluëre noe de roete
van twieë simbole in glaas in load
en praek `t kirkske kuns nao boete
gezaengend mit insperasie in`t groat
Oppe lanjelikke waeg in ós ómgaeving
waere fitsers aan zichzelf weer troew
kriege `n good geveul bie die belaeving
vergaete ambras, en zètte`t óm in roe
Al zeen weer oppe kaart mer `n vlekske
en ouch saoves de welt hie sóms kwiet
bèn zoa gruëtsj op mien sjoan plekske
wil der gaer blieve wone väör altied
