`t Trierveldj geit oetgebreid oppe sjöp
me mót nog aan nuuj gedaantes wènne
doe gluifs dien ouge neet es me der löp
is sins kort gaar neet mië trök te kènne
Taorehoag zeen de aangeveurde huip
me kan koum nog nao Illekaove kieke
höb de berg in Klein Zwitserlandj geduip
doon ze óngertösje haar-genau op lieke
Dènkelik zeijt me ze nog in mit graas
dan tuine ze sjus wie hoeselike alme
en zènge jodelaers mit deepgank aria`s
of huërt me dao nog alpehäöres galme
Es de Sjipperskirkers neet baeter wiste
waande me zich thoes in e vraem landj
en bie sjnië höbbe weer hie ein skipiste
dus hawt de latte vas achter de handj
