Jaore lank, taenge wil en dank
mit de kerzèt, al ‘n segrèt
jeder sezoen, de vingers broen
in de wouke, mit ‘t rouke
Mer in sjekskes, sjteit op pekskes
zit fien doorhaer,sjaejelike taer
mazjerangse kraom,väör de aom
baeter waal ,is sjtoppe rattekaal
‘t Sjtoppe, vilt lèstig te verkroppe
langs de wanj, mit niks in de hanj
ummer opnuuj,ein roukersbuuj
dat te verbiete, mót sjtilkes sjliete
Is me einmaol aaf van ‘t gepaaf
dènk se waat waor ich versjlaaf
wil se d’r noajts mië nao gebiëre
en hiltjs lever ‘t gezónjere in iëre
